PKK : Teori Lev Vygotsky

Lev Vygotsky merupakan ahli psikologi Russia yang asalnya mendalami ilmu perubatan tetapi akhirnya mempelajari bidang undang-undang dan kesusasteraan. Les vegotsky menekankan peranan sosial dan budaya dalam perkembangan kanak-kanak. Menurut beliau kebanyakan daripada kemahiran kognitif terhasil daripada interaksi sosial kanak-kanak dengan ibu bapa, guru, rakan-rakan dan orang dewasa.

Perkembangan kognitif kanak-kanak terhad disebabkan oleh sistem biologi yang belum matang. Terdapat dua faktor utama dalam perkembangan kognitif kanak-kanak menurut Les vygotsky iaitu interaksi sosial dan kemahiran berbahasa. Menurut vygotsky lagi, perkembangan kognitif berlaku dalam dua peringkat iaitu peringkat sosial yang mana maklumat yang diperolehi hasil daripada interaksi antara dua individu seperti ibu bapa, rakan-rakan, dan jiran. Peringkat yang kedua ialah peringkat individu iaitu kebolehan individu menukar maklumat dan pengetahuan yang diperolehi daripada interaksi sosial kepada kefahaman individu.

Zon perkembangan proksimal merupakan idea Vygotsky yang paling dikenali. Vygotsky menerangkan tentang kemahiran-kemahiran yang sukar dilakukan oleh kanak-kanak boleh dijayakan dengan bantuan dan bimbingan orang-orang dewasa atau rakan sebaya yang lebih mahir. Dalam zon perkembangan proksimal terdapat had atas dan had bawah. Had atas ialah Kemahiran yang boleh dicapai dengan bantuan individu yang lebih mahir manakala had bawah bermaksud Kemahiran yang telah dicapai sendiri oleh kanak-kanak.

Konsep perancah (scaffolding) juga merupakan teori yang diasaskan oleh Vygotsky. Scaffolding bermaksud mengubahsuai tahap sokongan yang diberikan dan berkait rapat dengan zon perkembangan proksimal. Perbualan dan interaksi adalah alat yang penting semasa proses perencah untuk mendapat konsep-konsep baru dan lebih sistematik.

Menurut vygotsky, berkomunikasi dengan diri sendiri juga boleh dijadikan salah satu perkembangan kanak-kanak yang bagus kerana dapat mengawal tingkah lakunya sendiri. Malah kanak-kanak yang sering bercakap dengan diri sendiri lebih cekap dalam kemahiran sosial berbanding kanak-kanak yang tidak bercakap sendiri. Hasil kajian juga menunjukkan kanak-kanak yang bercakap dengan diri sendiri akan memberikan impak positif terhadap diri mereka kelak.